در این مطلب دکتر آرش غفوری متخصص ایمپلنت دندان و جراحی لثه در رشت بعد از سالها تجربه و فعالیت به صورت متمرکز در زمینه کاشت ایمپلنت دندان و جراحی لثه در رشت به موضوع مهم نیاز به پیوند لثه در کاشت ایمپلنت دندان می پردازد.
کاشت ایمپلنت دندان در افراد مختلف می تواند پروسه های متفاوتی داشته باشد. مثلا بعضی افراد نیاز به کشیدن دندان های پوسیده و تخریب شده دارند تا بتوانند برای پر کردن جای خالی آنها کاشت ایمپلنت را انجام دهند. همچنین کاشت ایمپلنت دندان در بعضی افراد نیاز به پیوند استخوان برای جبران کمبود تراکم استخوان فک دارد. مواردی وجود دارد که کشیدن دندان و پیوند استخوان تنها روش های تکمیلی کاشت ایمپلنت دندان نیستند و گاهی وقتها ممکن است متخصص ایمپلنت دندان انجام پیوند لثه را در هماهنگی با روش ایمپلنت دندانی توصیه کند.
با خواندن این مطلب شاید متوجه شوید که شما یکی از افرادی هستید که برای کاشت ایمپلنت دندان خود نیاز به پیوند لثه دارید. البته با توجه به فناوری و تکنیک های پیشرفته روز دنیا در صنعت دندانپزشکی جای نگرانی برای شما وجود ندارد. برای آشنایی بیشتر در این مورد تا پایان این مطلب جذاب همراه ما باشید.
در ابتدا به شناخت کلی در مورد پیوند لثه می پردازیم:
افرادی که به دلیل وجود بیماری لثه دچار تحلیل بافت لثه شده اند به طوری که ریشه دندان ها قابل مشاهده شده باشد نیاز به پیوند بافت لثه دارند. بافت نرم برداشته شده از قسمت دیگر دهان به قسمت از بین رفته لثه پیوند می خورد. پیوند لثه در سه حالت انجام می شود:
- پیوند لثه آزاد: جراح مقدار بافت لازم را از سقف دهان برداشته و به قسمت تحلیل رفته لثه پیوند می زند.
- پیوند بافت همبند: جراح لثه یک فلپ از روی سقف دهان را برش می دهد و بافت زیر فلپ را برمی دارد. این بافت به عنوان بافت همبند زیر اپیتلیال شناخته می شود و به بافت لثه تحلیل رفته بخیه زده می شود سپس فلپ سقف دهان در جای مناسب خود بخیه زده می شود.
- پیوند بافت جانبی: جراح لثه بافت لازم را از بافت های اطراف لثه تحلیل رفته بر می دارد و به قسمت مورد نظر پیوند می زند.
بهتر است بدانید افرادی کاندیدای مناسب برای دریافت کاشت ایمپلنت های دندانی هستند که از سلامت لثه برخوردارند. متأسفانه خیلی از افرادی که نیاز به کاشت ایمپلنت دندان دارند به بیماری لثه هم مبتلا هستند و معمولا تا حدی تحلیل رفتگی لثه دارند. البته بیماری لثه تنها دلیل تحلیل لثه نیست و عوامل موثر دیگری هم وجود دارند مثل: مسواک زدن نامناسب و بیش از حد مجاز، موقعیت نامناسب دندان، عادت به دندان قروچه کردن ،عوامل ژنتیکی یا ضربه و آسیب به بافت لثه.
تحلیل رفتن لثه به هر دلیلی می تواند خطر شکست ایمپلنت دندانی را افزایش دهد. به همین دلیل، متخصص ایمپلنت دندان معمولا پیوند لثه را قبل از کاشت ایمپلنت توصیه می کند. همچنین متخصص ایمپلنت در صورت نیاز به کشیدن دندان ها قبل از ایمپلنت احتمالاً پیوند لثه را نیز همزمان با آن انجام خواهد داد. اگر فورا بعد از کشیدن دندان پیوند لثه انجام شود باعث جلوگیری از تحلیل بیشتر بافت لثه می شود و به حفظ تراکم استخوان فک کمک می کند. انجام این موارد برای موفقیت ایمپلنت دندان ضروری هستند و این رویکرد نتایج درمانی بهتری را به همراه دارد.
کاربردهای پیوند بافت لثه برای ایمپلنت دندان
پیوند لثه علاوه بر موفقیت کاشت ایمپلنت های دندان، برای حفظ زیبایی لبخند بعد از کاشت ایمپلنت دندان انجام می شود. همانطور که می دانید یکی از مزایای اصلی ایمپلنت های دندانی این است که شبیه دندان های طبیعی هستند و روش درمانی مناسب برای جایگزینی یک یا تعدادی از دندان های از دست رفته می باشند. اگر بعد از کاشت ایمپلنت دچار تحلیل لثه شده باشید محل اتصال بین پروتز دندان و اباتمنت نمایان میشود و زیبایی ظاهر خود را از دست می دهید. انجام پیوند نه تنها زیبایی ظاهر لبخند و دندان را حفظ می کند، بلکه از تجمع باکتری ها در محل اتصال پروتز به پایه ایمپلنت نیز جلوگیری می کند.
اهمیت بافت نرم در ایمپلنت دندان
برای اینکه کاشت ایمپلنت موفقیت آمیز باشد، علاوه بر تراکم کافی استخوان، سلامت بافت لثه بسیار مهم است. در قسمت هایی از دهان که لثه ها بیشتر در معرض دید هستند، حتی کوچکترین تحلیل رفتگی لثه به شدت قابل مشاهده خواهد بود. حفظ سلامت بافت نرم و سخت می تواند در موفقیت کاشت ایمپلنت ، هم به لحاظ زیبایی و هم از نظر عملکردی موثر باشد.
بافت لثه برای حفظ آناتومی و ظاهر سالم خود به مدت طولانی به تقویت نیاز دارد. در قسمت هایی که بافت لثه به طور طبیعی نازک تر است، پیوند بافت لثه همزمان با کاشت ایمپلنت منجر به حفظ استخوان بیشتری خواهد شد.
چگونگی پیوند لثه برای کاشت ایمپلنت
برای تأمین بافت نرم در پیوند لثه، روش های مختلفی وجود دارد. یکی از این روش ها این است که یک لایه ی نازک از بافت لثه خود فرد را از جای دیگری در داخل دهان برمی دارند و آن را در قسمتی که نیاز است بخیه می زنند. به این روش اتوگرافت می گویند. میزان موفقیت در این روش بسیار بالاست، اما این روش نیاز به انجام دو جراحی دارد، که در بعضی موارد موجب بروز ناراحتی و مشکلات بیشتر می شود. این روش برای افرادی مناسب است که بافت لثه آنها به طور طبیعی ضخیم است و در مدت طولانی در برابر تحلیل مقاوم می باشد.
یکی دیگر از روش های پیوند بافت لثه روش الوگرافت است. دقیقا شبیه پیوند استخوان به جای استفاده از بافت لثه خود فرد، مواد فراوری شده انسانی از فرد اهداء کننده دیگری مورد استفاده قرار می گیرد. مواد پیوند فراوری شده غیر فعال، حاوی سلول و عروق خونی نیستند، به همین دلیل با سرعت کمتری با قسمت جدید پیوند می خورند اما یک مزیت آن این است که نیاز به انجام دو جراحی وجود ندارد.
یکی دیگر از روش های پیوند لثه در کاشت ایمپلنت دندان تکنیک dermal apron است. در این روش، همزمان با کاشت ایمپلنت درون استخوان فک، ترکیبی از مواد استخوان فراوری شده استریل درون سوراخ دندان قرار داده می شود. بعد از قرار دادن پروتز موقت روی ایمپلنت، مواد پیوند بافت لثه فرد اهداء کننده تعدیل داده می شوند تا اطراف بافت را تقویت کند. این تکنیک ضخامت بافت لثه را کاهش می دهد و منجربه حفظ استخوان زیر آن می شود.
جمع بندی
پیوند لثه در افرادی که دچار تحلیل لثه شده اند و نیاز به کاشت ایمپلنت دندان دارند می تواند ضروری باشد. پیوند لثه به حفظ تراکم استخوانی و جلوگیری از تحلیل و فرسایش لثه در آینده کمک می کند. همچنین خطر شکست ایمپلنت را کاهش می دهد. اگر لثه های شما دچار تحلیل شده است و برای جایگزینی دندان های خود نیاز به کاشت ایمپلنت دندان دارید می توانید با مراجعه به مرکز تخصصی ایمپلنت دندان و جراحی لثه در رشت با متخصص و جراح لثه دکتر آرش غفوری مشورت کنید تا بعد از معاینه و بررسی های لازم روش درمانی مناسب با شرایط شما ارائه شود.
